The flight and the hats

Hallo allemaal,

Het is hier net half vijf geweest en het is al pikkedonker. Ik zou zo in mijn bed kunnen gaan liggen en in slaap vallen, zo moe ben ik. Het is me het dagje wel geweest.
Ik ben rond half zes opgestaan (wat ik onbeschoft vroeg vind) om samen met mama naar het vliegveld in Eindhoven te rijden. Het is deze week nog heel spannend geweest, zoals sommige van jullie weten. Ik moest namelijk online inchecken en dat wilde maar niet lukken door een fout van Ryan Air. Gelukkig kon ik op het vliegveld meteen geholpen worden.
Ik heb er gisteravond twee uur over gedaan om mijn koffer dicht te krijgen, dus terwijl ik door de veiligheidspoortjes heenliep duimde ik dat ze niet per se in mijn koffer wilden kijken. Dat was gelukkig niet het geval. Wel piepte er van alles en nog wat toen ik door het poortje liep. Ik werd van top tot teen onderzocht, moest zo'n beetje alles uittrekken, maar er werd niets gevonden. Wat een verrassing.
Terwijl ik haastig al mijn spullen bijeen raapte, liep ik weg. Goddank, daar ben ik voorbij. Nu kan er niets meer misgaan. Of toch wel?
Toen ik eenmaal bij de gate in de rij stond te wachten (wat ook nog de verkeerde gate bleek te zijn) was mijn paspoort spontaan verdwenen. Vergeten. Bij de douane. Ik wist niet hoe gauw ik om moest keren en wegrennen. Gelukkig zag ik een drie meter lange en twee meter brede man op me afkomen met een paspoort in zijn hand. De mijne. Pfft...
Ik was blij dat ik in het vliegtuig zat. Helaas hadden we een half uur vertraging, waardoor ik net op tijd was voor de trein. In de haast had ik een verkeerd ticket uitgeprint. Hoe ik dat voor elkaar heb gekregen weet ik ook niet. We houden het maar op 'blond'. De conducteur was gelukkig erg aardig en ik mocht blijven zitten.
Toen ik op het station van Ely aankwam stonden meneer en mevrouw Sansom al op me te wachten. Ze zijn heel aardig en ik voelde me meteen op mijn gemak.
Na een uitgebreide rondleiding door de kathedraal, namen ze me mee naar een kerstdiner waarvoor ze uitgenodigd waren. Het was een gezellig gezelschap (en zoals ze zelf zeiden een beetje gek) en ik heb het reuze naar mijn zin gehad. Vooral toen we klappertjes kregen (van die dingen die je uit elkaar moet trekken waarna er een cadeautje uit komt vallen). Bij iedereen zat er een papieren hoedje in en volgens de traditie, zo werd mij verteld, mocht je niet eten eer je het hoedje op had. Dus daar zaten we met achten aan het diner, compleet met papieren hoedjes. Het moet er erg leuk uit hebben gezien...

Ik wil iedereen bedanken voor de leuke reacties die ik heb gekregen, vandaag en eerder. Ik hoop dat deze week vaker van jullie te horen, het is in ieder geval niet saai!

Groetjes en kusjes vanuit Ely,
Inger